ชีวิตในวัยต่อมา ของ ซามูเอล เอฟ. บี. มอร์ส

ในปี พ.ศ. 2382 มอร์สได้ตีพิมพ์เอกสารเกี่ยวกับการถ่ายภาพดาแกโรไทป์ (daguerreotype) ที่คิดขึ้นโดยหลุยส์ ดาแกร์ ที่เป็นการเขียนโดยคนอเมริกันชิ้นแรกโดยตีพิมพ์จากประเทศฝรั่งเศส

ในปี พ.ศ. 2393 มอร์สได้เดินทางไปโคเปนเฮเกนเพื่อเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ธอร์วาลด์เซน ที่ซึ่งมีสุสานของประติมากรอยู่ภายในบริเวณคอร์ทกลาง มอร์ส์ได้เข้าเฝ้าพระเจ้าเฟรเดอริกที่ 7 และรับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นแดนเนบรอกของเดนมาร์ก ซึ่งมอร์สได้กราบทูลให้ทรงทราบว่าประสงค์จะถวายภาพเขียนที่เขียนเมื่อ พ.ศ. 2373 แด่พระองค์ ปัจจุบันภาพเขียนนี้เป็นสมบัติของพระนางมากาเร๊ต ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก

ในช่วงระหว่างปี พ.ศ. 2403 - พ.ศ. 2413 มอร์สมีชื่อเสียงในด้านการเป็นผู้สนับสนุนการมีทาสของอเมริการซึ่งมอร์สได้เขียนเหตุผลตอนหนึ่งไว้ในหนังสือของเขาว่า

เหตุผลในความเชื่อเกี่ยวกับการมีทาสของข้าพเจ้านั้นสั้น การมีทาษโดยตัวของมันเองแล้วไม่เป็นบาป เพราะมันเป็นเงื่อนไขทางสังคมที่มีวัตถุประสงค์ที่ฉลาดที่สุด มีเมตตาธรรมและมีระเบียบวินัยของพระเจ้าที่มีมาในโลกนานมาแล้ว ดังนั้น การเป็นเจ้าของทาสโดยตัวของมันเองจึงไม่เป็นการผิดศีลธรรมมากไปกว่าการเป็นพ่อแม่ผู้ปกครอง หรือเป็นนายจ้าง หรือเป็นผู้บังคับบัญชา— ซามูเอล เอฟ. บี. มอร์ส

ครั้งหนึ่งมอร์สเคยยอมรับความคิดเกี่ยวกับการส่งสัญญาณโทรเลขผ่านทางน้ำของชาลส์ วีตสโตนและคาร์ล ออกัส ฟอน สไตน์ฮีล หรือผ่านไปตามรางรถไฟ หรืออะไรก็ได้ที่เป็นตันนำไฟฟ้า

มอร์สถึงแก่กรรมเมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2415 ที่บ้านในนครนิวยอร์ก เมื่ออายุได้ 80 ปี ศพของเขาฝังไว้ที่สุสานกรีนวูดในบรูกลิน นิวยอร์ก